Mont Klamott

Foto: Dirk Paeschke, www.kostenlos-fotos.de

Mont Klamott, tak nazywa się najwyższe wzgórze Berlina we wschodniej dzielnicy Friedrichshain. Usypano je z miejskiego gruzu po zakończeniu drugiej wojny światowej. Pogrzebano tu dużą część miasta i sny o  niezwyciężonej Germanii, która miała zastąpić Berlin. Przed wojną zbudowano na Mont Klamott dwa bunkry i wieżę obrony przeciwlotniczej. Kiedy front zbliżał się do Berlina, ukryto tu przed żołnierzami radzieckimi część zbiorów kolekcji Galerii Berlińskiej (434 obrazy). Spłonęły one wszystkie w 1945 roku w niewyjaśnionych okolicznościach. W 1946 roku Armia Czerwona próbowała wysadzić w powietrze wieżę ochrony przeciwlotniczej. Jednak solidny beton oparł się zniszczeniu. Wtedy postanowiono zasypać wszystko gruzami (2.1 milionów ton). Resztki wielkiego bunkra wystają z ziemi jeszcze dzisiaj. Z wieży nie patrzy się już w niebo, lecz na miasto i pobliskie torowisko. Górę porosły wysokie drzewa.
O Mont Klamott śpiewała kultowa grupa nowofalowa z NRD Silly.




„ mitten in der city                               

zwischen staub und straßenlärm

wächst` ne grüne beule

aus`m stadtgedärm.

dort hängen wir zum weekend

die lungen in den wind,

bis ihre schlappen flügel

so richtig durchgelüftet sind

(…)

die mutter dieser stadt hab'n den berg zusamm'gekarrt

mont klamott - auf'm dach von berlin
mont klamott - sind die wiesen so grün
http://www.youtube.com/watch?v=kozqP3zXlbM

(pośrodku miasta

w kurzu i hałasie

wyrasta zielona narośl

z trzewi miasta

tam wystawiamy na wiatr nasze płuca

aż ich zmęczone skrzydła

nałykają się powietrza

(...)

matki tego miasta usypały tę górę

mont klamott – na dachu berlina

mont klamott – gdzie zielienią się łąki)